İyi Akşamlar

mrb herkese ii akşamlar bu akşam yarışmada pek bir değişiklik yok..
umarım bu böyle devam etmez...
vb-hacker seo yarışması bu aralar çok durakladı gibime geliyor...

vB-Hacker.Com daki seo yarışması

vB-Hacker.Com daki seo yarışması için açtığım siteyi daha fazla güncelleyecem.. umarım daha iyi sonuçlar elde ederim..

www.frmsitesi.com

vB-Hacker.com daki seo yarışması

vB-Hacker.com daki seo yarışması için açtığımız blogu yeterince güncellediğimi zannediyorum..

şimdi sıra vB-Hacker.com daki seo yarışması da :)
vB-Hacker.com daki seo yarışması

4. SEÇİCİLER

Seçiciler(Selectors) bize oluşturduğumuz

,

... gibi etiketlerin mevuct özelliklerini aynı bırakarak onlara yeni özellikler ekleme olanağı verdiği gibi istediğimiz bir kelimeye style özellikleri atayıp istediğimiz zaman çağırmamızı da sağlarlar. İki çeşit seçici öğreneceğiz: Id seçicisi ve sınıf seçicisi.

1.

Id Selectors(Id Seçicileri)

Sınıf seçicileri head bölümünde tanımlanırlar. Seçicinin keyfi isminin başına Sharp(#) işareti konur, ve takip eden köşeli parantezlerin arasına stil özellikleri yazılır.

Deneme

2.

Class Selectors(Sınıf Seçicileri)

Orneğin bir

etikti tanımladınız, fakat sayfanın bazı yerlerinde bu etiketin 'color' parametresinin değeri 'red' olsun, fakat geri kalanlar aynı kalsın istiyorsunuz. Bunu sınıf seçicileriyle yapabilirsiniz.

Deneme

Deneme

Sınıf seçicileri genel olarak da tanımlanabilirler

Deneme

Deneme

Deneme

5. BAĞLANTILAR VE CSS



CSS ile cansıkıcı 'mavi ve altı çizili' linkler yerine, oldukça estetik görünümlü linkler oluşturabiliriz. etiketinin stilini belirlerken olası üç durumu bildiren üç ifade kullanırız. Bunlar:

*

active: Mouse'un link'in uzerine tıkladığı anki stili,
*

visited: Link en az bir kere tıklandıktan sonraki stili ,
*

hover: Mouse'un imleci link'in üzerindeyken (bir nevi onMouseOver) nasıl bir stil alacağını belirler.

Şimdi bunların kullanımını bir örnekle görelim:








Anasayfa


Bu örnekle CSS bölümünün sonuna geldik. Gördüğünüz gibi bu teknik stiller konusunda HTML'in eksik yönlerini tamamlıyor,ayrıca büyük sayfalar hazırlarken zamandan tasarruf etmemizi sağlıyor. Daha çok pratik yaparak CSS tekniğine iyice hakim olabilirsiniz. Fakat her zaman aklınızın bir köşesinde olsun: Stil şablonlarının Netscape tarafından desteklenmeyen özelliklerinin sayısı bir hayli fazladır.

Bu noktaya yazıları sırası ile takip edip JavaScript ve HTML bölümlerini de okuyup öğrenerek geldiyseniz veya bu uygulamaları zaten biliyor idiyseniz, kısacası bir sayfa yapmak için gerekli bilginiz olduğuna inanıyorsanız aşağıdaki linke tıklayıp tasarım konusunda öneriler bölümüne gidin. Bu bölümü okuduktan sonra webmaster kaynakları bölümünden ihtiyacınız olan programları, grafikleri ve fontları kaydedip sayfanızı yapmaya başlayabilirsiniz.

3.HTML'E CSS TAKVİYESİ

CSS bu zamana kadar anlattığımız özelliklerinin dışında, bazı HTML etiketlerine ekstra parametreler kazandırır, veya bazı özellilliklere kendi aracılığıyla ulaşıp onları şekillendirmemize olanak verir.Şimdi bunları görelim.

1.

Text Özellikleri
*

text-align: Yatay hizalama
o

left: Sola hizalama
o

right: Sağa hizalama
o

center: Ortaya hizalama
o

line-height: Satır yüksekliğinin pixel değeri
o

line-intdent: Sol kenardan uzaklığın piksel değeri
*

text-transform: Metni büyük veya küçük harflerle görüntüleme
o

uppercase: Metni büyük harflerle yazar
o

lowercase: Metni küçük harflerle yazar.
*

text-decoration:
o

underline: Alt çizgili yazar
o

overline: Üst çizgili yazar
o

line-trough: Yazının üstünü çizer.
o

none: Herhangi bir çizgi olmaksızın yazar.

deneme

2.

Font Özellikleri
*

font-size: Yazı büyüklüğünün piksel cinsinen değerini bildirir.
*

color: Yazının rengini bildirir.
*

font-family: Yazının tipini belirler(Times New Roman,vedana vs.)
*

font-style: Yazının italik olup olmamasını belirler.
o

italic: Yazıyı eğik yapar
o

normal: Yazıyı bir değişiklik yapmadan yazar.
*

font-weight: Yazının bold olup olmamasını belirler.
o

bold: Yazıyı koyu yazar.
o

normal: Yazıyı bir değişiklik yapmaksızın yazar.

Deneme



3.

Liste özellikleri
*

list-style-type:Liste elemanlarının başına:

disc: Daire,

o

circle: Çember,
o

square: Kare,
o

decimal: Sayı koyar.
*

lower(upper)-roman: Liste elemanlarınınn başına küçük(büyük) romen rakamları koyar.
*

lower(upper)-alpha: Liste elemanlarının başına küçük(büyük) harfler koyar.
*

none: Listeleme için herhangi bir sembol kullanmaz.
*

list-syle-image: Listelemeyi vereceğiniz resim ile yapar
*

list-style-position:
o

inside: Listenin ikinci satırını en soldan başlatır.
o

outside: İkinci satırı bir öncekinin dikey hizasından başlatır.

Deneme

Deneme

Deneme



4.

Background Özellikleri

· background-color: Arkaplan rengi, Hexdecimal veya renk adı olarak yazabilirsiniz.

· background-image:Arkaplan resmi, url(ResimAdı.gif) şeklinde yazılır.

· background-repeat:Resmin;

§ repeat: tüm yönlerde,

§ repeat-x: x ekseni boyunca,

§ repeat-y: y ekseni boyunca tekrar edilmesini, veya

§ no-repeat: Tekrar edilmemesini bildirir.

· background-position:

§ left: Resmi pencerenin sol kenarına yaklaştırır.

§ right: Resmi pencerenin sağ kenarına yaklaştırır.

§ center: Resmi ortalar.

Deneme

5.

Katman Özellikleri
*

width: Katmanın genişliği
*

height: Katmanın yüksekliği
*

position:
o

absolute: Katmanını konumunu kesin olarak bildireceğimiz zaman kullanırız.
o

relative: Katmanın konumunu diğer öğelere göre değişebilen şekilde vermemizi sağlar.
*

top: Katmanının pencerenin üst kenarından uzaklığı
*

left: Katmanın pencerenin sol kenarından uzaklığı
*

overflow: 'auto' değerini verirseniz katmanın belirtilen alana sığmayan öğelerini otomatik olarak belirler, 'scroll' değeri ise kaydırma çubukları ekler.
*

visibility: Görününrlük, visible veya hidden değerlerini alır.
*

z-index: Sayfanın görüntülenme önceliğini bildiren sıra numarası.

deneme

2.CSS TÜRLERİ

2.CSS TÜRLERİ

CSS türleri üç tanedir: Yerel CSS, Genel CSS ve Harici CSS

Yerel stil şablonu, sadece sayfa içerisinde tanımlandığı yerde geçerlidir. Buna karşılık genel stil şablonu tüm sayfayı kapsar. Harici stil şablonu ise '.css' uzantılı bir dosya olarak kaydedilir, kullanılacağı sayfalarda çağırılmak suretiyle tüm web sitesini kapsayabilir. Şimdi bu türleri teker teker tanıyalım ve örnekler yazalım.

1. Yerel Stil Şablonu

Yerel stil şablonları HTML belgesinin body bölümüne yazılırlar. Sadece bir kereliğine, yazıldıkları yerde etkili olurlar.

Deneme Deneme Deneme

Yukarıdaki örnekte yazdığımız ilk kelime normal , ikincisi ise belirtilen renkte ve boyutta görünecek. 3. kelime ise tekrar normal görünecek, bu da yerel şablonların bir kerelik olduğunu ispatlıyor.

2. Genel Stil Şablonları

Yerel Stil şablonlarının aksine genel şablonlar, HTML belgesinin head bölümüne yazılırlar ve belgenin tümünü etkilerler.

Deneme Deneme Deneme

Birinci örneği bu sefer genel şablon kullanarak yazdık, sonuçta üç kelime de şablonda belirttiğimiz özelliklerle görüntülendi. Burada browser'a bir style dökümanı yazmaya başlayacağımızı etiketi de şablon dökümanının bittiğini gösterir. Aradaki '' ifadeleri kodlarımızı CSS bilmeyen eski sürüm browser'lardan saklamaya yarar.

3. Harici Stil Şablonları

CSS 'in sizi büyük bir yükten, yani her sayfa için ayrı ayrı kod yazmaktan kurtaran türü harici stil şablonlarıdır. Bu teknikte önce bir stil dosyası oluşturulur, sonra bu stilin kullanılacağı sayfaların başında çağırılır. Aşağıdaki örneğe bakarak bu tekniği daha iyi anlayabilirsiniz.

Bu kodları stil1.css adıyla kaydedin

h1 {font-size:15; color:teal} h2 {font-size:25; color:silver} h3 {font-size:35; color:red}

Sonra bu HTML kodlarını yazıp stil1.css ile aynı dizine kaydedin.

Deneme Deneme Deneme

HTML kodlarının 4. satırında gördüğünüz ve şeklinde genelleştirilebilecek ifade tahmin edeceğiniz gibi harici stil dosyasını çağırmak için kullanılır.

1.CSS NEDİR?

1.CSS NEDİR?

HTML bize metin biçimlendirme alanında çok geniş olanaklar sunar. CSS, uzun yazılışıyla Cascading Style Sheets, veya Türkçesiyle Stil şablonları ise bunu bir adım daha öteye götürür, bize sayfalarımız için global şablonlar hazırlama olanağı verdiği gibi, tek bir harfin stilini; yani renk, font, büyüklük gibi özelliklerini değiştirmek için de kullanılabilir. Bu tekniğin en önemli özelliği kullanımındaki bu esnekliğidir.

Bir web sayfası içerisinde zaten estetik kuralları gereği yüzlerce renk ve font kullanmayız. Genelde birbiriyle uyumlu birkaç renk ve birkaç font kullanırız ki, bunları her sayfada ayrı ayrı tekrar belirtmek yerine CSS yardımıyla bir sefer tanımlayıp bütün web sayfamızda kullanabiliriz.Bu şekilde güncelleme yaparken de onlarca sayfayı değiştirmekten kurtuluruz.

CSS kodları HTML kodlarının içine yazılırlar. Türüne göre body veya head bölümlerinde yer alabilirler. Bunların dışında harici CSS dosyaları oluşturulup bunlar gerektiğinde HTML belgesi içerisinde çağırılabilirler.

Hemen hemen her konuda olduğu gibi CSS konusunda da Microsoft Internet Explorer ve Netscape farklı yorumlar ortaya koyarlar. Bu noktada her iki browser'ın da aynı/benzer yorumlayacağı kodlar yazmak en uygunudur.

Virüsler

VİRÜSLER

Virüsler, genellikle bilgisayara zarar vermek amacıyla yazılmaktadır.
Virüslerin Yayılışı:
Virüslerin bir başka programa yapışarak yayılmaktadır. Bir virüs, kelime işlemci, tablolama programı, e-posta programınıza,dosyalarına, boot (hard disk veya disketinizin başlangıç adresine) yerleşerek sürekli çoğalır ve yayılır. Virüsü kapmış olan dosya ya da disket, bilgisayara takılıp içindeki dosya açıldığında virüs çalışmaya başlar. Genellikle belleğe gider ve orada diğer dosyalara bulaşmak için fırsat bekler. Bir sonraki çalışan program ya da dosya veya diskete bulaşır.
Virüslerden bazıları, belli tarihlerde çalışıp ekrana resim, mesaj çıkarır (etkisi az olan virüsler). Bazıları ekran ayarlarını değiştirir ya da sisteminizin yavaşlamasına neden olur (orta şiddette etkili virüsler). Bazıları da veri kaybı, sistem çökmesi, dosyaların hasar görmesine neden olur (çok zararlı virüsler).
1. Dosyalara bulaşan virüsler: Genellikle COM, EXE uzantılı dosyaların kaynak koduna kendilerinin bir kopyasını eklerler. SYS, DRV, BIN, OVL, OVY uzantılı dosyalara da bulaşan virüsler de vardır. Bazı virüsler dosyaların açılmasını beklemeden de çoğalabilir. Örneğin DOS'da DIR çekildiğinde diğer dosyalara bulaşan virüsler de vardır.
Dosyalara bulaşan virüslerin büyük bir kısmı, EXE dosyanın başlangıç kodunu alarak başka bir yere yazar. Dosya çalıştırıldığında önce virüs harekete geçer, başlangıç kodunu çalıştırır. Her şey yolunda gidiyormuş görünür. Bazıları da COM uzantılı ikinci bir dosya yaratarak içine kendi kodunu kopyalar. DOS tabanlı işletim sistemleri önce COM uzantılı dosyaya bakacağından farkında olmadan virüsü çalıştırır.
2. Boot sektörü virüsleri: Disk ve disketlerde (A, C, D, E, ...) olarak bilinen mantıksal bölümlerin her birinde boot sektörü vardır. Boot sektörde diskin formatı ve depolanmış verilerin bilgileriyle DOS'un sistem dosyalarını yükleyen boot programları bulunur. Bir boot virüsü boot dosyalarına bulaştığında, bu disk veya disketten bilgisayar açılmaya çalışıldığında "Non-system Disk or Disk Error" mesajı verilerek bilgisayar açılmaz. 1996 yılına kadar en yaygın virüsler bu cins virüslerdir. Boot virüs, belleğe yerleştikten sonra takılan her diskete bulaşır.
Master Boot Record Virüsleri: Sabit diskin ilk fiziksel sektörlerinde diskin Master Boot Record'u ve Partition Tablosu vardır. Sabit Diskin Master Boot Record'unun içindeki Master Boot Programı partition tablosundaki değerleri okur ve boot edilebilir partition'ın başlangıç yerini öğrenir. Sisteme o adrese git ve bulunduğun ilk program kodunu çalıştır komutunu gönderir. Bu virüsler de boot sektör virüsleri gibi bulaşır.
Multi-Partite Virüsler: Boot Sektörü virüsleri ile Master Boot Record virüslerinin bileşimidir. Hem MBR'a hem boot sektörü ve çalıştırılabilir dosyaları bozarak yayılma şanslarını bir hayli artırmış olurlar.
3. Macro Virüsleri: Microsoft Word ve Microsoft Excel gibi popüler uygulama programlarının macro dillerini kullanılarak yazılıyorlar. Macro'lar veri dosyalarında kaydedildiği için virüslü belge açıldığında virüsün makro kodu çalışmaya başlar.
4. Script Virüsler:
Trojan Horse (Truva Atı): Bilgisayarınızda arka planda çalışan ve zamanı geldiğinde aktif hale gelerek sisteminize zarar veren yazılım. Sabit diski formatlamak, dosyaları silmek ya da çökertmek gibi çok zararlı işler yapar. Kötü amaçlı program olmalarından dolayı virüslere benzetilebilir. Benzemeyen yönleri ise, Truva atlarının zararsız bir programmış gibi gözle görülür olmaları ve kendi kendilerini çoğaltarak başka bilgisayarlara yayılmamalarıdır.
Windows 95/98 veya Nt kullanıyorsanız trojanlara ( casus yazılım diyebiliriz.) çok dikkat etmelisiniz. Bu tip bir trojan size nasıl ulaşabilir ?


1) Elektronik posta yolu ile kötü niyetli veya şakacı bir arkadaşınız tarafından yollanabilir.
2) IRC kanallarında chat yaparken size birisi bakın bu çok hoş bir program mutlaka al diyerek sizin trojan yazılımı bilgisayarınızda çalıştırmanıza sebeb olabilir.
3) CD-ROM veya disket yolu ile başka bir kullanıcıdan gelebilir. Eğer bilgisayarınızda trojan yazılımı engelleyen bir koruma programınız ( yani iyi bir anti - virus yazılımınız ) yoksa başınıza gelebilecek olaylar şunlar olabilir ..Tabii bunlar sadece Internet bağlantınız varken geçerli olabilir.
Trojanın sizde aktif olduğunu bilen kişi ;
- Sabit disklerinize cd rom veya diğer disket sürücülerinize sizin ulaştığınız rahatlıkla ulaşabilir.
- Sabit veya taşınabilir disklerinize her türlü işlemi yapabilir.
- İnternet şifrenizi öğrenebilir.
- İstediği dosyayı okuyabilir, silebilir.
- İstediği dosyayı kendi bilgisayarına indirebilir.
- İstediği dosyayı sizin bilgisayarınıza yükleyebilir.
- Sizin yazdıklarınızı izleyebilir. Eğer kamera takılıysa sizi canlı olarak izleyebilir.
- Bilgisayarınızda çalışan herhangi bir programı kapatabilir.
- Eğer bir bilgisayar ağına sahipseniz sizin sayenizde tüm ağ üzerinde işlem yapabilir.
- Bilgisayarınızı kapatabilir veya yeniden başlatabilir.
Bu yukarıdaki özellikleri Netbus ve BO adlı trojan yazılımlar çok rahat gerçekleştiriyor. Bu yüzden siz siz olun mutlaka trojanlardan korunun.
Worm: Bellekteki ve diskette eriştiği bölgelerin verilerini bozar. İçine gömülüp saklanacağı bir ev sahibi programa gereksinimi olmadığından virüslerden ayrılır.
Virüsler, bilgisayarın işleyişinin kesilmesine, dosyaların silinmesine, sistemin yavaşlamasına yol açar. Virüsler, disketlerde bulunan programların içinde gizlenmiş olarak bulunur. Disket, disket sürücüye takılıp, virüslü dosya veya disket okutulduktan ya da içindeki programlar çalıştırıldıktan sonra bilgisayara geçer.
Spam: bir mesajın arka arkaya gönderilmesi. Spam ağı tıkar, pdsta dağıtımını yavaşlatır. Bir tür virüs olarak nitelenebilir. Ardarda gelen gereksiz elektronik postalar yüzünden bilgisayarda çalışamaz hale gelebilirsiniz.
Sabit Diskleri virüslerden korumak gereklidir.
Virüslerden korunmak için ipuçları:
· Virüs arama programı kullanın. Virüs tarama programınızı internetten bir kaç günde bir güncelleyin.
· Birden fazla virüs programı kullanın. Her virüs programı bütün virüsleri tanımaz.
· Temiz açma disketi bulundurun.
· Disketleri ve elektronik postaları virüs tarama programından geçirmeden açmayın.
· Bilmediğiniz dosyaları açmayın.
· Tanımadığınız birisi tarafından gönderilen dosyaları açmayın.
· Virüs uyarılarını dikkate alın.
· Her zaman dosyalarınızın yedeğini alın.
· BIOS setup'ından Boot sırasını C:, A: yapın. Böylelikle disket sürücüde unutulmuş olan virüslü disketten Sabit diske açılış sırasında virüs geçmesi önlenmiş olur.
Virüsler ayrıca modemle iletişim sırasında da geçebilir. Ayrıca kopya programlarda da virüs bulunabilir.
antivirus programlarının bulunduğu siteler:

http://www.avp.com
http://www.mcafee.com
http://www.symantec.com
http://www.datafellows.fi
http://www.antivirus.com
http://www.hitchhikers.net/antivirus/antivirus-dis.phtml : antivirüs programlarının güncellemeleri hakkında bilgi veren site
http://www.members.aol.com/rlink: virüs sorunu ile ilgili güncel bilgiler.
http://www.wildlist.org :yeni yayılan virüslerin listesi aylık olarak yayınlanır.
http://www.virusbtn.com :virüslerle ilgili ipuçları
http://www.avast.com: Trojenler için geliştirilmiş virüs yazılımı

Windows 2000 Server Kurulum

Kurulum

Kuruluma başlamadan önce ekradan bazı mesajlar geçecektir. Mesela istemcinin DHCP server’a bağlanması ,bu DHCP’den IP adresinin alınması gibi mesajlar ekrandan geçecektir.Ardından kurulum programı size F12’ye basmanızı isteyen ‘ Press F12 for Network Service Boot ’ mesajını gösterecektir (Şekil 25).


Şekil 25
F12 tuşuna basdığınızda istemci RIS server’dan Şekil 26’de gördüğümüz Client Installation Wizard programını yükleyip çalıştıracaktır.


Şekil 26
Enter tuşuna basıp ilerlediğimizde karşımıza kimlik doğrulamasının yapıldığı Şekil 27 ‘daki pencere ile karşılaşırsınız.Kullanıcı adı,şifre ve domain adını yazıp Enter ‘a basın.


Şekil 27
Active Directory’de kimlik doğrulamasından geçtikten sonra karşıza çıkacak ekran,kurulumu başlatan kullanıcıya uygulanan Group Policy’ye göre değişir.Şöyle ki ,RIS server’dan yapılan kurulumlarda kullanıcının karşısına dört farklı kurulum seçeneği çıkabilir.Şekil 28’de gördüğümüz bu seçenekleri sırasıyla inceleyelim.


Şekil 28
Bu arada bu ekran varsayılan olarak kullanıcıların karşısına çıkmaz.Bu ekranın kullanıcılar tarafından görülmesini istiyorsanız o zaman biraz Group Policy ayarlarıyla oynamanız gerekiyor.

Bu işlemi gerçekleştirmek için ilk önce Group Policy’nin uygulanmasını istediğiniz OU’nun üzerine sağ tıklayıp açılan menüden Properties’i seçin.Karşınıza çıkan pencereden Group Policy tabına tıklayarak bu OU’da tanımlanmış Group Policylerin listelendiği kısma geçin. Daha sonra ya mevcut Group Policy içerisince Edit butonuna basarak düzenleme yapın yada New butonuna basarak yeni bir Group Policy oluşturun farketmez,her iki durumda da aşağıdaki yolu izleyin;

User Configuration –Windows Settings-Remote Installation Services

Bu yolu izlesikten sonra Group Policy penceresinin sağ tarafında bulunan Change Options’u tıklayın.Karşınıza Şekil 29’deki pencere çıkacaktır.Bu pencerede kullanıcının kurulum sırasında karşısına çıkan dört seçenek için de ayrı ayrı ayarlar yapabiliyorsunuz.Bu pencerede her bir seçenek için üç farklı ayar yapılabilir.Bu ayarlar;

· Allow :Bu Group Policy ‘nin uygulandığı herkes bu seçeneği kullanabilir.

· Don’t care :Yukarıdaki OU’lardan gelen Group Policy ayarlarını dikkate alır.

· Deny: Bu Group Policy ‘nin uygulandığı herkes bu seçeneği kullanamazlar.


Şekil 29

Şimdi asıl konumuza dönebiliriz.Dört çeşit kurulum seçeneği var dedik.Bunlar;
· Automatic Setup : Bu seçenek işletim sistemi kurulumu için en kolay yoldur.Bu seçenekte kullanıcıya sadece RIS server’daki hangi işletim sistemini kurmak istediği sorulur. Eğer RIS server’da sadece bir tane imaj varsa bu bile sorulmadan direkt olarak kuruluma geçilir. Bunun haricinde kullanıcıdan herhangi bir konfigürasyon değişikliği yapması beklenmez .Tüm kullanıcılar için varsayılan olarak bu seçenek seçilmiştir.

· Custom Setup : Bu seçenekte kullanıcıya RIS server’daki ayarların üzerine yazmasına izin verilir. Örneğin bilgisayar adını ,bilgisayarın hesabının oluşturulacağı Active Directory konteynırın seçimini kendiniz gerçekleştirebilirsiniz. Bu seçeneği sadece sistem yöneticilerinin kullanabileceği şekilde ayarlarsanız ileride doğabilecek problemlere karşı şimdiden önlem almış olursunuz.

· Restart a Previous Setup Attempt : Bu seçenekte ise eğer bir önceki kurulum herhangi bir nedenden ötürü başarıyla tamamlanamamışsa ,kurulumu yeniden başlatmak için kullanılır.Bu seçenekte kullanıcıya başarısız olan kurulum işleminde sorulan sorular varsa (örneğin bilgisayar adı,Active Directory konteynırı v.b) tekrardan sorulmazlar.

· Maintenance and Troubleshooting :Bu seçenek ise daha önceden de değindiğimiz gibi bağımsız yazılım geliştiricilerin veya OEM üreticilerinin yazmış oldukları bakım amaçlı programları çalıştırmak için kullanılır. Bu seçeneği de sadece sistem yöneticilerinin kullanabileceği şekilde ayarlamalısınız.

Yukarıda da belirttiğimiz gibi eğer Group Policy ayarlarında herhangi bir değişiklik yapmadıysanız ,kurulum seçeneklerinin listelendiği bu ekran size gösterilmeyecek ve bir sonraki ekran karşınıza çıkacaktır. Şekil 30’daki ekran ise RIS server’da bulunan imajların listelendiği ve kullanıcının seçim yapabileceği bir sonraki ekran. Eğer RIS server’da bir tane imaj varsa bu ekran da kullancılara gösterilmeyecektir.Bizim örnegimizde ise RIS server’da iki imaj bulunuyor.

Şekil 30
Bu ekrandan uygun imaj’ı seçip Enter tuşuna bastığımızda karşımıza diskimizdeki tüm verilerin silineceği ve diskin formatlanacağını söyleyen bir uyarı mesajı bulunan Şekil 31 ‘deki ekran çıkacaktır.

Şekil 31
Enter tuşuna basarsanız harddiskiniz formatlanacak ve RIS server’dan kurulum için gerekli dosyalar indirilerek kuruluma başlanacaktır.

Şimdiye kadar karşılaştığımız Client Installation Wizard ‘da görmüş olduğumuz ekran görüntülerinin temeli .osc uzantılı dosyalardır ve bu dosyalar html dilinin farklı bir versiyonu olan oscml dili kullanılarak yazılmıştır.Örneğin bizim karşımıza ilk çıkan ekran görüntüsünün kaynak kodu aşağıdaki şekildedir (Şekil 32).

Şekil 32

Burada kendi ihtiyacınıza göre değişiklikler yapabilir veya yeni şeyler ekleyebilirsiniz. Örneğin bu ekranların kaynak kodlarıyla oynayıp ,kullanıcıdan bilgisayara vermek istediği ismi ,IP adresini ve subnet mask değerlerini alabilir ve bu değerlere göre bilgisayarın kurulmasını sağlayabilirsiniz.Fakat tüm bunlar ileri RIS teknikleri olarak adlandırılırlar ve başlıbaşına bir makale konusu olabilecek kadar geniştirler.

Kurulum

Şimdiye kadar oluşturduğumuz işletim sistemi imajları CD-tabanlı olarak anılırlar ve bu imaj’da sadece kurulum için gerekli olan dosyalar bulunur. Bunun haricinde bir de RIPrep tabanlı imajlar vardır. Bu imajlar da ise işletim sisteminin haricinde çeşitli uygulamalar da bulunur. RIPrep tabanlı imaj oluşturmak için ilk önce kaynak bilgisayara işletim sistemi kurulur. Ardından istenilen uygulamalarda bu bilgisayara kurulduktan sonra RIPrep.exe programını çalıştırarak bu bilgisayar için bulunduğu network ortamında tek olması gereken özellikler (örneğin bilgisayar adı,SID numarası v.b) sistemden kaldırılıp ,RIS server üzerinde belirlenen yere bu sistemin imaj’ı alınır. Daha sonra bu imajı RIS istemcilere gönül rahatlığıyla dağıtabilirsiniz.

RIPrep ‘in nasıl çalıştığını göstermeden önce , RIPrep’ın bazı kısıtlamalarından bahsedelim. İlk olarak RIPrep sadece Windows 2000 Professional ile çalışır.Yani CD-tabanlı imajlarda yaptığımız ufak bir hile ile Windows 2000 Server’ı dağıtabildiğimiz halde RIPrep de bunu gerçekleştiremiyoruz. İkinci olarak , RIPrep imajının yükleneceği bilgisayarın harddisk’i ,bu imajı oluştururken kullanılan bilgisayarın harddisk’inin primary partitionun’dan küçük olmamalı. Ayrıca bu RIPrep imajının yükleneceği bilgisayarın HAL (Hardware Abstraction Layer)’ı ile bu imajın oluşturulduğu bilgisayarın HAL’i aynı olmalıdır. Üçüncü olarak RIPrep.exe programı imaj oluştururken kaynak bilgisayarın ilk harddisk’inin ilk partititon’undaki dosyaları baz alarak oluşturur. Bu yüzden RIPrep kullanarak imaj alacaksanız kaynak bilgisayarın işletim sisteminin ve tüm uygulamaların C:\ ‘de olmasına dikkat edin. Ayrıca bu partititon’un büyüklüğünü mümkün olduğunca küçük tutun ki,hedef bilgisayarın karşılaması gereken harddisk alanını minimum’a indirmiş olursunuz. Örneğin RIPrep kullanarak imajını alacağımız kaynak bilgisayarın harddisk’i tek partition ve 40 GB. Siz ,işletim sistemi ve tüm uygulamaları kaynak bilgisayarda C:\’ye kurdunuz. Bu durumda RIS istemcilerin bu imaj’ı kullanabilmeleri için en az 40 GB ‘lık harddisk’e ihtiyaçları var demektir. Bu yüzden C:\’yi mümkün olduğunca küçük tutmaya çalışın.

Tüm bu yukarıdakileri gözönünde bulundurduktan sonra RIPrep’i kullanarak bir imaj oluşturabiliriz. Bunun için kaynak bilgisayarda işletim sistemi’nin ve uygulamaların kurulu olduğunu varsayıyoruz.Örneğin benim kullandığım kaynak bilgisayarda Windows 2000 Professional kurulu.Bunun yanında Ofis 2000,Winzip ve Adobe Acrobat yazılımlarını da yükledim. Sizde şirketinizde her bilgisayarda bulunması gereken yazılımları bu bilgisayara yükleyebilirisiniz.Eğer siz de RIPrep imajının içinde Ofis 2000 ‘i bulunduracaksanız o zaman kaynak bilgisayarın Registry’sindeki tam yolu HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Control\FileSystem olan NtfsDisable8Dot3NameCreation anahtarının değerini 1 olarak değiştirin (Eğer bu anahtar yok ise aynı isimle ve REG_DWORD türünde oluşturarak 1 yapın).Ardından değişikliğin geçerli olması için kaynak bilgisayarı yeniden başlatın. Kaynak bilgisayarı hazırladıktan sonra RIS server’da bulunan RIPrep.exe programını RIS server’a bağlanıp çalıştırıyoruz. Bu programın UNC yolu \\RIS_Server\RemInst\Admin\i386\Riprep.exe şeklindedir. Buradaki RIS_Server yerine kendi RIS server’ınızın adını yazmayı unutmayın. Bu programı çalıştırdığınızda karşınıza Remote Preparation Installation Wizard başlıklı bir hoşgeldiniz penceresi çıkar. Bu pencerede Next butonuna basarak bir sonraki pencereye geçiyoruz .Bu pencerede bizden bu imajın tutulacağı RIS server’ ın adını yazmamız isteniyor. RIS serve’ın adını yazdıktan sonra Next butonuna basıp ilerliyoruz.Karşımıza bu imajın tutulacağı klasörü belirtmemizi isteyen pencere çıkıyor.Uygun bir değer girip Next butonuna basarsak karşımıza oluşturacağımız bu imaj için kullanılacak tanımlayıcı ve yardımcı satırları gireceğimiz bir pencere çıkar.Burada girdiğimiz ifadelerin kullanıcılar tarafından anlaşılır olmasına özen göstermeliyiz. Next butonuna basarsak karşımıza oluşturulacak imaj hakkında özet bilgilerin gösterildiği pencere çıkar.Next butonuna basıp bir sonraki ekrana geçiyoruz.Karşımıza Remote Installation Preparation sihirbazının tamamlandığını belirten bir pencere çıkar.Bu penceredeki Next butonuna basarak imaj oluşturma işlemini başlatıyoruz.

Bu imaj işlemi bittikten sonra kaynak bilgisayarı tekrar başlatırsak karşımıza mini-setup olarak adlandırılan ve RIPrep tarafından silinen bilgisayar bilgilerinin (örneğin bilgisayar adı,klavye türü,zaman ayarı v.b) tekrar girilmesini sağlayan bir kurulumla karşılaşırız. Eğer aranızda Sysprep’i kullananlarınız varsa bu işlemlerin çok tanıdık olduğunu hemen farketmişlerdir.Zaten RIPrep programı Sysprep programının RIS için düzenlenmiş halidir.

Windows 2000 Server’ı RIS kullanarak dağıtabileceğimizden yukarıda bahsetmiştik.Şimdi sıra geldi bunu gerçekleştirmeye. Fakat buna başlamadan önce Windows 2000 Server’ın RIS kullanılarak dağıtılmasından kaynaklanan herhangi bir soruna Microsoft tarafından destek verilmeyeceğini hatırlatmak isterim.Şimdi başlayabiliriz. İlk önce Windows 2000 Server CD’sindaki i386 klasörünü harddiskimize kopyalıyoruz. Ardından bu klasörde bulunan txtsetup.sif dosyasını notepad’de açıp ProductType=1 yazan satırı ProductType=0 olarak değiştiriyoruz.

Şekil 33
Dosyayı kaydedip çıkıyoruz. Bundan sonra takip edeceğimiz adımlar yukarıda ayrıntılarıyla anlattığımız Windows 2000 Professional ‘da yapılanların aynısı.Biz buradaki değeri 0 yaparak RIS server’ın bu kurulum dosyalarını sanki Windows 2000 Professional’ın kurulum dosyalarıymış gibi algılamasını sağladık. Bu yöntemi kullanarak Windows 2000 Advanced Server’ın ve Windows 2000 Datacenter Server’ın da CD-tabanlı imajını RIS serverda oluşturabilirsiniz.RIS server kopyaladığınız bu klasörü kullanarak imajı oluşturduktan sonra yapmanız gereken tek bir şey kaldı. O da değiştirdiğiniz ProductType değerini yine eski haline getirmek.Windows 2000 Server için bu değer 1’dir.Fakat bu değeri kaynak klasörde değil de imaj’ın tutulduğu klasördeki txtsetup.sif dosyasında değiştirmelisiniz.

RIS server’da birden fazla imaj olabilir dedik. Peki biz bu imajların tümünün herkes tarafından kullanılabilir olmasını istemiyorsak ne yapmalıyız. Yani şirketinizin Muhasebe grubu için bir imaj oluşturdunuz ve RIS serverda sakladınız.Ayrıca Pazarlama grubu için de bir imaj oluşturdunuz ve bu imajda aynı RIS serverda tutuluyor. Ama her iki grup da RIS’dan işletim sistemi kurulumlarında kendileri için hazırlanmamış imajları seçip kurulumu başlatabiliyorlar. Bunun önüne nasıl geçer ve kullanıcıların yanlış inaj seçmelerini nasıl önleriz? Bunun için her imajda en az bir tane olması gereken .sif dosyalarından faydalanacağız. Eğer biz bu .sif dosyalarındaki NTFS izinleri ile oynarsak daha doğrusu bu izinleri kullanıcıların ihtiyacını karşılayacak şekilde değiştirirsek, işletim sistemi kurulumlarında ,kurulum yapan kişinin karşısına sadece izin verilen imaj’ı seçebileceği bir ekran çıkacaktır. Yukarıdaki örneğimizde ,Muhasebe grubundaki kullanıcıların sadece Muhasebeye özel hazırlanmış imaj’ı kullanmaları için ,bu imajda bulunan ristndrd.sif dosyasının izinlerini sadece Muhasebe grubunun bu dosyaya erişebileceği şekilde ayarlamalıyız.Aynı işlemleri Pazarlama grubu için da yaparsak bu gruplar birbirlerinin imajlarını seçip yükleyemeyecektirler.

Aslında bu izinleri ristndrd.sif dosyası üzerinde atamak yerine bu dosyanın bulunduğu Templates klasörüne atamak ileride doğabilecek karışıklıkları önleyecektir. Her CD-tabanlı imaj’ın içerisinde \Templates klasörü vardır ve bu klasörde bu imajla ilişkilendirilmiş kurulum dosyaları (.sif) bulunur.

RIS server’ı konfigüre ederken tüm istemcilereden gelecek isteklere cevap verecek şekilde ayarladık. Peki network’ümüzdeki istemci sayısı çoksa ve biz bir tane daha RIS server ekleyerek bu istemcileri ,bu iki server arasında paylaştırarak yük dağılımını gerçekleştirmek istiyorsak neler yapmalıyız? Bunun için ilk önce RIS server’ı kullanarak kurulum yapacak istemci bilgisayarların Active Directory hesaplarını manuel olarak oluşturmalıyız. Ardından bu istemci bilgisayarları network ortamında tanımlayan ve her bilgisayar için tek olan bir ID ile ,bu istemciye cevap verecek RIS server’ı bu istemcinin özelliklerinde ayarlarız. Böylece hangi istemciye hangi RIS sever’ın hizmet edeceğini belirlemiş oluruz. Bir çok bilgisayarın kendi GUID’si mevcuttur. Bu numara ya bilgisayarın kasasına yapıştırılmış bir etikette bulunur ya da bu bilgisayarın BIOS’una bakmanız gerekir. Bu numara 32 karakter (128 bit) uzunluğundadır. Örnek bir GUID şu şekildedir;

00125897789865524789871140200365

şeklindedir. Bilgisayar hesaplarının önceden oluşturulmasına ve bu istemciye hangi RIS server’ın hizmet edeceğini belirleme işlemine pre-staged denir. Şimdi bu işlemi adım adım gerçekleştirelim.İlk önce biligisayarın hesabının oluşturulacağı OU(Organizational Unit) üzerine sağ tıklayıp açılan menüden New->Computer seçiyoruz.Karşımıza Şekil 34 ‘deki pencere çıkıyor.

Şekil 34
Bu pencerede ,hesabı oluşturulacak bilgisayarın adını girdikten sonra Next butonuna basıyoruz. Karşımıza Şekil 35’deki pencere çıkıyor.


Şekil 35
Bu penceredeki ‘This is a managed computer ’ seçeneğini seçerseniz alt tarafta bu bilgisayarın GUID’sini girebileceğiniz kısım aktif olacaktır. Bu kısma bilgisayarınızın GUID’sini yazıp Next butonuna basarsanız karşınıza Şekil 36’daki pencere çıkacaktır.


Şekil 36
Bu penceredeki ‘ Any available remote installation server ’ seçeneğini seçerseniz bu bilgisayardan gelen isteklere ,network’deki herhangi bir RIS server tarafından cevap verilecektir. ‘ The following remote installation server ’ seçeneğini seçerseniz bu bilgisayara cevap verecek RIS server’ı belirtebileceğiniz kısım aktif olacaktır.Browse butonuna basarak RIS server’ı belirleyebilirsiniz.Next butonuna bastığımızda ise bize bu bilgisayar için oluşturduğumuz hesap hakkında özet bilgiler gösteren bir ekran karşımıza çıkar.Finish butonuna basarak bu bilgisayar için Active Directory’de hesap oluşturma işlemini bitiriyoruz.

urulum

Aşağıda RBFG tarafından desteklenen network kartları listelenmiştir.

3 Com Network Kartları:

· 3c900 (Combo ve TP0)

· 3c900B (Combo, FL, TPC, TP0)

· 3c905 (T4 ve TX)

· 3c905B (Combo, TX, FX)

AMD Network Kartları:

· AMD PCNet ve Fast PC Net

Compaq Network Kartları:

· Netflex 100 (NetIntelligent II)

· Netflex 110 (NetIntelligent III)

Digital Equipment Corp (DEC) Network Kartları:

· DE 450

· DE 500

Hewlett Packard Network Kartları:

· HP Deskdirect 10/100 TX

Intel Corporation Network Kartları:

· Intel Pro 10+

· Intel Pro 100+

· Intel Pro 100B (E100 serisi dahil)

SMC Network Kartları:

· SMC 8432

· SMC 9332

· SMC 9432

Active Directory Active Directory

Active Directory

Hazır Active Directory Users and Computers uygulamasını açmışken kullanıcıların yetkilendirilmesi işlemini de yapalım ki ,kullanıcılar kendi kullanıcı adlarını kullanarak kendi bilgisayarlarını kursunlar ve domain’e katsınlar.Aksi halde tüm bu işlemleri biz sistem yöneticileri yapacaksak RIS teknolojisini kullanamanın bir esprisi kalmaz, değil mi? Kullanıcıları yetkilendirmek için yetkilendirme yapacağımız domain’in üstüne mouse ile sağ tıklayıp açılan menüden Delegete Control seçeneğini seçiyoruz (Şekil 21).


Şekil 21
Bu seçeneği seçtiğimizde karşımıza bir sihirbaz çıkacaktır.Burada Next butonuna bastığımızda karşımıza ,kendi bilgisayarlarına işletim sistemi kurmalarına izin vereceğimiz kullanıcıların seçiminin yapıldığı Şekil 22 ‘deki pencere çıkıyor.


Şekil 22
Bu penceredeki Add butonuna basarak kullanıcıları ekleyebilirsiniz. Ben örneğimde tüm kullanıcılara bu izini vermek istediğim için Everyone ‘ı seçtim. Burada delegasyon işlemini yaparken gruplara delege etmek yönetim açısından kolaylık sağlayacaktır.
Kullanıcıları seçtikten sonra Next butonuna basıyoruz ve karşımıza bu kullanıcılara hangi hakkı vereceğimizi seçeceğimiz Şekil 23’deki ekranla karşılaşıyoruz.


Şekil 23
Bu penceredeki ‘ Delegate the following common tasks ’ seçeneğini seçerseniz (varsayılan olarak bu seçenek seçlidir) alt kısımda Join a computer to the domain ve Manage Group Policy links haklarının seçilebileceği kısım aktif olur. Create a custom task to delegate seçeneğini seçereseniz Next butonuna bastığınızda daha geniş biz hak listesinden seçim yapabilirsiniz. Ben örneğimizde bir önceki adımda belirlediğim kullanıcılara Join a computer to the domain hakkını verdim.Bu penceredeki Next butonuna basıp delegasyon işlemini bitiriyoruz.

Şimdi server tarafındaki ayarlar bitti sıra istemci tarafında.Yukarıda da değindiğimiz gibi istemcilerin bu teknolojiden faydalanabilmeleri için PXE teknolojisini(0.99c veya daha yukarı bir versiyonunu) destekleyen bir BIOS veya network kartına sahip olmaları yada RBFG disketinin desteklediği bir network kartına ihtiyaçları var.Eğer sisteminiz PXE uyumlu bir BIOS yazılımı veya network kartına sahipse yapmanız gereken şey bilgisayarın BIOS’una girip Boot sıralamasında Network seçeneğini ilk sıraya almak.Benim kullanacağım network kartı 3Com’un 3C905-TX-M modeli.Bu network kartı PXE teknolojisini destekleyen bir kart.Bu kartı istemci bilgisayara taktıktan sonra bu bilgisayarın BIOS’una gidip Boot sıralamasında Network’u ilk sıraya aldım ve sistemi başlattım. Eğer sizin PXE uyumlu bir sisteminiz yoksa ama RBFG disketinin desteklediği bir network kartına sahipseniz o zaman yapmanız gereken şey ilk önce bu disketi oluşturmak.Bu disketi oluşturmak için kullanacağımız RBFG.exe programı ise RIS server’da bulunuyor. RIS server kurulduğununda bu programı otomatik olarak \RemoteInstall\Admin\i386 klasörune kopyalar. Bu programa network üzerinden de erişebilirsiniz. RIS server kurulduğunda bazı paylaşımlar acar.RBFG programının tam UNC yolu ise şöyledir;

\\RIS_Sunucunun_Adı\RemInst\Admin\i386\Rbfg.exe

Bu programı çalıştırdığımızda karşımıza Şekil 24’deki ekran çıkar.Bu penceredeki ‘Adapter List ’ butonuna basarak desteklenen tüm network kartlarının marka ve modellerini görebilirsiniz. Uygun sürücüyü seçtikten sonra (genellikle A’dır ve varsayılan olarak seçilidir) ‘Create Disk’ butonuna basarak RBFG disketini oluşturmaya başlayabilirsiniz. Bu program tarafından oluşturulan disket Windows NT 4.0 ‘daki ‘Network client–setup program ’ tarafından oluşturulan disketler gibi network kartına özel değildir. Yani RBFG kullanarak oluşturduğunu bu disketi RBFG tarafından desteklenen tüm network kartlarıyla kullanabilirsiniz. RBFG tarafından desteklenen tüm network kartları bu diskete kazınmıştır ve sistem açıldığında hangi kartın kullanıldığı otomatik olarak algılanır.


Şekil 24
İster RBFG disketi kullanarak sistemi açın ,ister BIOS ‘dan PXE ‘yi ayarlayarak sistemi açın,her iki durumda da RIS kurulumunu başlatırsınız.

Properties Properties

Properties

Şekil 16
Bu pencerede bulunan ‘ Generate client computer names using ’ kısmında seçilen değer RIS istemcilere verilecek bilgisayar isimlerinin nasıl belirleneceğini belirtiyor. Örneğin siz bu listeden ‘Username’ seçeneğini seçerseniz kurulum yapılan bilgisayarların isimleri kurulumu başlatan kullanıcının isminin sonuna 1 rakamı eklenerek elde edilen ifade alacaktır.Örneğin RIS kurulumunu halil adlı kullanıcıyla başlatırsanız bu bilgisayarın adı halil1 olacaktır. Bu listede kendi ihtiyacınızı karşılayacak isimlendirme formatını seçebilir yada ‘Customize’ butonuna basarak kendiniz yeni bir format belirleyebilirsiniz (Şekil

17).
Şekil 17

Şekil 16’daki pencerede bulunan ‘Client account location ‘ başlıklı kısımda ise daha önceden hesabı oluşturulmamış bilgisayarların hesaplarının oluşturulacağı konteynır belirlenir.Bu seçeneklerden ilk’i olan ‘Default directory service location ’ seçeneğini seçerseniz RIS servisini kullanarak kurulumu yapılan tüm bilgisayarların Active Directory hesapları ,bilgisayarlar için varsayılan Active Directory konteynırı olan ‘Computers’ da oluşturulacaktır. Böylece kurulan tüm bilgisayarlar RIS server’ın bulunduğu domain’e katılmış olurlar. İkinci seçenek olan ‘ Same location as that of the user setting up the client computer ’ seçeneğini seçerseniz bu bilgisayara ait Active Directory hesabı, kurulumu yapan kullanıcının ait olduğu konteynır’da oluşturulur. Örneğin Active Directory tasarımı yaparken ‘’Satış’ adlı bir Organizational Unit(OU) oluşturmuş ve bu OU içinde de ‘Ali’ adlı bir kullanıcı oluşturmuşsanız ,Ali adını kullanarak yapılan tüm RIS kurulumlarında bilgisayar hesapları ‘Satış’ adlı OU’nun içinde oluşturulacaktır. En son seçenek olan ‘The following directory service location ’ seçeneğini seçerseniz bu sefer RIS kullanılarak gerçekleştirilecek tüm kurulumlarda bilgisayar hesaplarının oluşturulacağı konteynırı belirleyeceğimiz kısım aktif olacaktır.Burada ‘Browse’ butonuna basarak uygun Active Directory konteynırını belirleyebilirsiniz. Genellikle RIS kullanılarak kurulumu yapılan bilgisayarların hesaplarının tutulacağı özel bir OU oluşturulur ve kurulumlar bittikten sonra bu hesaplar istenilen OU’ya taşınır.
Image tabına tıkladığınızda ise karşımıza Şekil 18 ‘deki pencere çıkar. Bu pencerede RIS serverda bulunan işletim sistemi imajlarını yönetebilir,yeni bir imaj oluşturabilir veya varolan imajları çıkartabilirsiniz.Burada yeri gelmişken bir konuya daha değinelim.RIS server kullanarak iki farklı türde imaj dağıtabilirsiniz. Birincisi CD-tabanlı imajlardır.Bu tür imajları oluşturmak için elimizde bir Windows 2000 CD ‘si veya bu CD içindeki i386 dizininin bir kopyasının olması gerekir. Bu tür işletim sistemi imajlara hiçbir uygulama eklenmemiş ve hiçbir konfigürasyon değişikliği yapılmamıştır.İkinci imaj tipi ise Remote Installation Preparation (RIPrep) türünde imajlardır ki ,bu imajı oluşturmadan önce kaynak bir bilgisayara Windows 2000 kurulur. Ardından bu bilgisayarda kullanılacak uygulamalar yüklenir ve gerekli konfigürasyon değişiklikleri yapıldıktan sonra imaj alınır.Bu tür imajların en önemli avantajı işletim sistemini kurarken belirlemiş olduğunuz uygulamaların da bilgisayarlara yüklenmesidir.Örneğin ,şirketinizdeki istemci bilgisayarlar Windows 2000 Professional kullanacaklar ve tüm bu bilgisayarlarda Ofis 2000 program paketinin de bulunması gerekiyor. Siz bu konfigürasyona sahip bir bilgisayar kurup bu bilgisayarın RIPRep imajını alıp RIS server tarafından istemcilere dağıtımını sağlayarak tüm bilgisayarlarda aynı programların bulunmasını sağlayabilirsiniz.Makalenin ilerleyen kısımlarında örnek bir RIPRep imajı oluşturacağız.

Şimdi kaldığımız yerden devam edelim.


Şekil 18
Bu pencerede Add butonuna basarsanız karşınıza Şekil 19’daki pencere çıkacaktır.


Şekil 19

Bu pencerede ‘Add a new installation image‘ seçeneğini seçerek RIS serverda dağıtılmak üzere yeni bir imaj oluşturabilirsiniz.‘ Associate a new file to an existing image ’ seçeneğini seçerseniz RIS server’daki mevcut bir imaj için bir ‘unattended answer file’ (*.sif) atayabilirsiniz. Bu tür dosyalar , işletim sistemi kurulumu sırasında kullanıcıyla etkileşime girmeden ,bu dosyalarda önceden tanımlanmış değerler kullanılarak kurulum yapılmasını sağlarlar. RIS serverdaki bir imaj ,birden fazla sif dosyasıyla ilişkilendirilerek aynı imaj’ın farklı kurulumlarda kullanılmasını sağlayabilirsiniz.

Şekil 18 ‘deki pencerede Remove butonunu kullanarak bir imajla ilişkilendirilmiş bir sif dosyasını kaldırabilirsiniz.Burada dikkat edilmesi gereken bir nokta da şudur;RIS server’daki imajları Remove butonuna basarak kaldıramazsınız.RIS serverdaki herhangi bir imaj’ı kaldırmak için bu imaj’ın bulunduğu klasörü silmeniz gerekiyor.

Şekil 18 ‘deki pencerede Properties butonuna bastığımızda ise karşımıza, seçtiğimiz imajın açıklama kısımlarına eklediğimiz text’leri düzenleyebileceğimiz ve bu imaj hakkında bazı özet bilgilerin gösterildiği Şekil 20’deki ekranla karşılaşırız.


Şekil 20
Şekil 16 ‘daki pencerede bulunan Tools tabına tıkladığımızda ise karşımıza bağımsız yazılım geliştiricileri firmaların veya OEM firmalarının sistem yöneticilerinin işini kolaylaştıran ve RIS ile birlikte çalışan programların listelendiği bir pencere ile karşılaşırsınız.Bu tür yazılımlara örnek olarak istemci bilgisayarların BIOS’unu güncellemeye yarayan ve anakart üreticisi tarafından geliştirilmiş programlar verilebilir. Bu tür programların kendi kurulum programları (setup) vardır. Kurulumları yapıldıktan sonra kendilerini buraya eklerler.

Verify Server

Verify Server

Tüm ayarları doğru yaptığımızı kabul edip Finish butonuna bastığımızda imaj oluşturma işlemi başlayacak ve Şekil 12’deki pencere karşımıza çıkacaktır.


Şekil 12
Şimdi rahatça koltuğumuza yaslanıp sıcak bir çay içebiliriz.Tüm bu işlemler bittikten sonra Done butonuna basarak imaj oluşturma işlemini bitiriyoruz. Şimdi elimizde istemci bilgisayarlara dağıtabileceğimiz bir imaj’ımız var.

Sıra geldi RIS server’ın konfigüre etmeye.Windows 2000’de RIS servisini yönetmek için kullanılabilecek, RIS servisine özel, ayrı bir mmc uygulaması yok.Yani DHCP ,DNS gibi servislerde varolan bir yönetim aracı yok.RIS servisini konfigüre etmek için ‘Active Directory Users and Computers’ uygulamasını kullanıyoruz.Administrative Tools ‘dan Active Directory Users and Computers uygulamasını başlatıyoruz.Karşımıza Şekil 13 ‘deki pencere çıkıyor.Bu pencerede RIS server’ın bulunduğu konteynır’a tıklayarak RIS server’ı buluyoruz.Benim örneğimde RIS servisi verecek bilgisayar aynı zamanda Domain Controller olduğu için RIS server, ‘Domain Controllers’ konteynırında bulunuyor.


Şekil 13
Burada RIS hizmeti verecek bilgisayara mouse ile sağ tıklayıp açılan menuden Properties’i seçiyoruz.Karşımıza Şekil 14 ‘deki pencere çıkıyor.

Bu pencerede seçtiğimiz bilgisayar hakkında bazı bilgileri görebileceğimiz gibi ‘Remote Install’ tabına tıklarsanız RIS server’ın ayarlarının yapıldığı yere gelmiş olursunuz.


Şekil 14
Bu pencerede yapabileceğimiz ayarları ayrıntılarıyla inceleyelim.Daha önce de değindiğimiz gibi bu penceredeki ‘Respond to client computers requesting service ’ seçeneğini kaldırırsanız RIS server,istemcilerden gelen isteklere cevap vermeyecektir.’Do not respond to unknown client computers ’ seçeneğini seçerseniz bu RIS server sadece ,Active Directory içinde önceden hesabı oluşturulmuş istemcilere cevap verecektir.

Verify Server butonuna basarak RIS servisinin durumunu görebilirsiniz.Yani RIS server’ın düzgün çalışıp çalışmadığını test edebilirsiniz.Butona bastıktan sonra bir hoşgeldiniz ekranı karşınıza çıkacaktır.Bu ekrandaki Next butonuna basarak ilerlediğinizde RIS server’ın test edildiğini söyleyen bir pencere karşınıza çıkacaktır. Test işlemi bittikten sonra ise karşınıza bu test’in sonucunu gösteren Şekil 15’deki pencere çıkacaktır. Bizim örneğimizde RIS server’da yapılan testin sonucunda herhangi bir aksaklığa rastlanmamış ve RIS server’ımız sorunsuz çalışıyor.

Şekil 15
Şekil 14 ‘deki pencerede bulunan ‘Advanced Settings’ butonuna tıkladığımızda ise karşımıza Şekil 16’daki beş sekmeli pencere çıkar.Bazılarınızın karşısına çıkan pencere de üç sekme bulunabilir.Diğer sekmeleri görmek için Active Directory Users and Computers penceresindeki View menüsünden ‘Advanced Features’ seçeneğini seçmelisiniz.

Windows 2000 Server Dersleri

Windows 2000 Server Dersleri

Karşımıza Şekil 7 ‘deki pencere çıkıyor.


Şekil 7

Bu pencerede bulunan ‘Respond to client computers requesting service’ seçenegini seçerseniz bu RIS server istemcilerden gelen isteklere cevap verecektir.Eğer RIS server’ın istemcilere hemen yanıt vermesini istemiyorsanız ve benim daha yapmam gereken ayarlar bitmedi diyorsanız bu seçeneği seçmeyin.Tüm ayarlarınızı yaptıktan sonra bu özelliği istemcilere cevap verecek şekilde değiştirebilirsiniz. Eğer bu seçeneği seçmişseniz bu seçeneğin hemen altında bulunan ‘ Do not respond to unknown client computers‘ seçeneği de aktif hale gelecektir. Bu seçeneği de seçtiğiniz takdirde RIS server Active Directory içinde önceden tanımlanmış ve bir hesabı oluşturulmuş bilgisayarlara hizmet verecektir.Bu işlemi makalenin ilerleyen kısımlarında ayrıntılı olarak inceleyeceğiz.Bu seçeneği seçmezseniz RIS server istekte bulunan tüm bilgisayarlara cevap verecektir.

Tekrar Next butonuna basıp ilerliyoruz.Bu sefer karşımıza Şekil 8’deki ‘Installation Source Files Location ’ başlıklı pencere çıkıyor.


Şekil 8

Burada RIS imajını oluşturmak için kullanılacak dosyaların yerini belirtmemiz isteniyor. Bu konum bir Windows 2000 Professional CD ‘si olabileceği gibi bu CD’de bulunan i386 klasörünün harddiskinizdeki kopyası veya network üzerindeki herhangi bir yansıması da olabilir. Yeri gelmişken önemli bir püf noktasına değinelim. Hepimizin bildiği gibi Microsoft’un ürünleri Service Pack’siz olmaz. :) Bu yazıyı yazdığım zaman Windows 2000 ‘ın Service Pack 2 ‘si çıkmıştı. Bu bilgisayara CD’den veya i386 klsörünün bulunduğu herhangi bir yerden kurulum yapıldıktan sonra bu service pack’leride kurmanız gerekiyor. Peki biz hem işletim sistemi kurulumunu hem de service pack kurulumunu aynı anda gerçekleştirebilir miyiz?Bu sorunun cevabı evet gerçekleştirebiliriz.Nasıl mı? Şöyle; ilk önce Windows 2000 CD’sinde bulunan i386 dizinini harddiskinize kopyalayın.Ardından service pack’i harddiskinizin istediğiniz bir yerine açın. Daha sonra komut satırından service pack’i açtığınız klasördeki i386\update altklasörünün içine girin ve aşağıdaki komutu çalıştırın.
update /s:D:\proi386

Buradaki update komutu service pack’i çalıştıran komut.s parametresinden sonra gelen kısım ise bizim i386 klasörünün yerini belirtiyor. Bu yönetimi kullanarak güncellediğimiz i386 klasöründen yapılan her kurulum işleminden sonra ayrıca service pack yüklemesine gerek kalmayacaktır. Bu işlemin bize sağladığı avantajlardan en önemlilerinden birisi de kurulum yapılan bilgisayarlara eklenecek her bileşenin service pack uygulanmış hali kullanılacak ve bir çok sistem yöneticisinin yaptığı hatadan bizi kurtaracaktır.

Neyse şimdi asıl konumuza dönebiliriz.Ben örneğimizde yukarıda bahsettiğim şekilde hazırladığım bir i386 klasörünü kullanacağım. Kaynak dosyalarının yerini belirledikten sonra Next butonuna basarak ilerliyoruz.Bu sefer karşımıza oluşturacağımız bu imajın tutulacağı klasörün ismini girmemizi isteyen Şekil 9’daki pencere ile karşılaşıyoruz.


Şekil 9
Uygun bir isim verip Next’e tıklayalım.Ben burada RIS kurulum sihirbazının bana önerdiği win2000.pro ismini kabul ettim ve Next’e tıkladım. Bu sefer karşımıza ‘Friendly Description and Help Text’ başlıklı Şekil 10 ‘daki pencere çıktı. Bu pencerede yazdığınız metinler Client Installation Wizard tarafından kullanılacak ve imajlar hakkında kullanıcılara açıklayıcı bilgiler sunacaktır. Bu yüzden buraya yazdığınız metinler imaj hakkında yeterince açıklayıcı olmalıdır.Öyle ya kullanıcıların kafasının karışarak yanlış imaj seçmelerini yine sizler burada yaptığınız açıklamalar yardımıyla önleyebilirsiniz. Burada yapacağınız açıklamaların Türkçe karakter içermemesine dikkat edin.Aksi halde RIS sihirbazı devam etmeyecektir.

Şekil 10
Uygun metinleri yazıp Next’e tıkladığınızda karşınıza ‘Review Settings’ başlıklı ve o ana kadar yaptığımız ayarların bir özetini gösteren Şekil 11 ‘deki pencere çıkar.


Şekil 11